- пушт
- [پشت]1. қисми қафои бадан аз миён боло то китфу шона ва гардан; тахтапушт2. тарафи ақиби ҳар чиз, қафо, ақиб, пас: пушти дар, пушти хона, аз пушт аз пас, аз қафо; аз пушти а) аз паси, аз ақиби, баъди; б) дар ғайби, дар набудани (касе)3. пай, дунбол; пушти ҳам паи ҳам; пушти ҳамдигар дунболи якдигар, пушт ба пушт; пушт-пушти… аз қафои…, ба дунболи…4. боло, қисми болои ҳайвонот5. пуштибонӣ, ҳимоят; аз пушти… аз шарофати, бо мададгории…; пушту паноҳ такягоҳ, мададгор, ҳомӣ; ба пушти… а) ба тахтапушти…; б) ба қафои…, ба паси…; дар пушти… дар паси…, дар қафои…6. насаб, авлод, нажод; пушташ ба замин нарасида мағлубнашуда дар гуштин, зӯр, паҳлавон; пушти сари касе дар ғайби касе, дар набудани касе; пушт гардонидан гурехтан; пушти касеро дидан гурехтани касеро дидан; пушти касеро хок хӯронидан касеро дар гӯштин мағлуб кардан; пушти корро хунук накардан кореро дар вақташ иҷро кардан, барои дар вақташ иҷро кардани коре кӯшидан; пушти ману табари қассоб (мақ.) аз касе чизе парвое накардан, ба гапи касе чизе аҳамият надодан, чизеро нодида гирифтан; пушти по задан чизеро чизеро рад кардан, аз чизе рӯй гардонидан, эътибор надодан; пушти сарам ҳам набинад ҳаргиз набинам, безор будан. пушти сар кардани чизеро а) чизеро аз сар гузаронидан; б) чизеро тарк кардан; пушти сар хоридан ҳайрон шудан; пушт маҳкам будан пурзӯр ва пурқувват будан, ҳомӣ доштан; пушт хам шудан қомат хамидан, қомат дуто шудан (аз ғам, аз ғусса, аз фишору тазйиқ); ба пушту пеш… (паҳлу) нигоҳ карда гап задан вазъиятро ба ҳисоб гирифтан гап задан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.